Stories have been lived. Verhalen zijn verhaald. Een beeld uit Istanbul, a beached whale, en een zesdelig verhaal uit Iran.
In English en in het Nederlands. Sometimes updated. 🛠️
Meeting a young, beached whale.
Once living, now a massive lump of solid, cold, yet still flexible rubber-like tissue.
The hoards of people had long gone. Only a handful were hanging around.
After that, it was just me and him and the freezing full moon.
Silent, humbling.
moonfish #5 — Trui Hanoulle — 2012
Kheder’s taruf — een zesdelig verhaal uit Iran
Sierlijke krullen in Google Translate
Deel 1 — zondagavond 22 juni 2014
Het loopt tegen zevenen als Gaea en ik uiteindelijk het erf van de paardenranch opdraaien. Gaea is hier voor het eerst sinds zeven jaar; ik was hier een week geleden al, met Joksie, een andere reisgenote. Het had ons toen een halve dag gekost om de plek te vinden, maar dit keer weet ik precies wat ik doe: aan de T met de twee pijlen linksaf, halfweg in een wuivende zee van groene velden nog eens links, na de bomenrij door het hekken, en tot slot de auto door het hoge gras naast het klein betonnen huisje manoeuvreren, daar waar de beige merrie ons aanstaart.
West-Vlaanderen meets Golestan
Deel 2 — zondagavond 29 juni 2014
Het begrip ‘taruf’ verdient uitleg. Je kan er uitgebreide exposés over vinden op het www; dit is mijn verklaring. Taruf is een stelsel van complexe Iraanse beleefdheidsregels. In dorps West-Vlaanderen en vast ook elders bij ons, als je te gast bent voor een etentje bijvoorbeeld bij je nieuwe schoonouders…
Panj ۵ is de mooiste
Deel 3 — maandagmiddag 7 juli 2014
Maar als, zoals zo vaak in Iran, taal ontbreekt dan worden de taruf-regels dubbel lastig. Een dikke week eerder hadden Joksie en ik al vijf nachten op de ranch gelogeerd. Avond na avond werden we uitgenodigd bij Kheder en zijn familie, en tekens weer werd het boeiend en gezellig.
De adem van een huis
Deel 4 — zondagavond 13 juli 2014
Meer dan een week na mijn eerste passage komen Gaea en ik tegen zevenen aan op de ranch, en bellen Kheder in losse woorden waarvan ik weet of toch kan vermoeden dat hij ze begrijpt. Het antwoord is helaas onduidelijker. Hij zegt: ‘You in GTS? I come!’ – niet de gebruikelijke ‘dinner at my home’ – en hangt op.
L’heure bleu
Deel 5 — zondagavond 20 juli 2014
De avond kruipt loom verder. Een na een zijn de mannen en jongens van de ranch weggereden, beleefd zwaaiend naar de twee witte gasten. Ik vraag me steeds harder af of we iets fout gedaan hebben. Taruf luistert nauw. Zou Kheder onze aanwezigheid nu teveel vinden? Was vijf keer teveel?
‘Party my friends’
Deel 6 — zondagavond 27 juli 2014
Eerst versmelt het met mijn droom maar dan dringt het helder tot me door: er wordt geveegd op ons terras! Dat kan er maar een zijn. ‘Kheder is er!’ fluister ik naar het hoge bed. We springen in onze kleren en stuiven naar buiten. Het antwoord op al mijn twijfels staat verlegen te borstelen. De begroeting is onstuimig in beide richtingen.